Merhaba, Aysel Hanım.
Köpeklerle ilgili olarak öncelikle paylaşmak istediğim, onların tek dünyası olduğumuzdur hayatlarımıza soktuğumuz andan itibaren... Bu bakış açısıyla, bu bağlılığın sorumluluğuyla başa çıkabilecek imkanlarımız varsa, köpek evde beslenebilir tabi ki, çünkü onlar sürü hayvanlarıdır ve aileleriyle vakit geçirmekten, onların bir parçası olduklarını hissetmekten çok mutlu olurlar. Tüm gün koca bir bahçede bir başına terk edilmiş, yalnız ve asosyal olmasındansa, sabah akşam düzenli egzersizler yaptırılmak koşuluyla, ev içinde ailenizin bir parçası olması daha sağlıklıdır bana göre. Burada sıkıntı, sizin alışkanlıklarınız(temizlik, uyku düzeni, sosyal hayat) ve onun doğasıyla ilgili uyumsuzluklarda başlayacaktır. Çocukluğumdan bu yana hayvanlarla iç içe yaşayan biri ve şimdi de bir köpek sahibi olarak, karşılaşabileceğiniz olumsuzlukları aktarmak isterim.
Yavru bir köpek, kasları yeterince gelişmediğinden tuvaletini tutmayı bilemez. Bu süreç zarfında, sabrınız, hoşgörünüz ve hijyen kurallarından ödün vermemeniz çok çok önemlidir. Onu izlemeniz, tuvalet saatlerini yapmadan önce kestirmeniz, buna göre tuvalet yapmasını istediğiniz iç/dış yeri öğretmeniz, oraya alıştırmanız, kazalarda da kaza anında yakalayabilirseniz o an uyarmanız, kızmanız ve hemen istediğiniz yere yönlendirmeniz, o yanlış bölgedeki kokuyu yok edene kadar temizlemeniz gerekmektedir.
Aranızdaki bağın güvenle ve sevgiyle gelişmesi gereken bir dönemdir yavruluk dönemi. Burada, denge o kadar önemlidir ki, ona hem kurallarınızı öğretmeniz, hem de onun güvenini kazanmanız somut örneklerde bazen çelişecektir. Sizinle uyumak istemesi o kadar doğaldır ki (sizi, sütten yeni kesildiği ve gözünü açtığından beri birlikte uyuduğu annesinin yerine koyduğu o bebek hallerinde), ama yatağınıza bir kere almanız ona yatağa sürekli çıkması için yeterli güveni verecektir. Bu vb. kuralları uzun uzun yazabilirim tabi, ama kısaca özetlemem gerekirse, köpek sahibi olmak hayatınızın bir kısmını ona adamanızı gerektirecektir. Bu yüzden, sorunuzu evde köpek beslenebilir; ama ben besleyebilir miyim diye kendinize yöneltmeniz gerektiğini vurgulamak isterim. Sabah akşam düzenli dışarı çıkartacak vaktiniz, durumunuz var mıdır? Kurallarınızı öğretecek, onu büyütecek sabrınız var mıdır?
Bütün köpekler tüy dökerler, nasıl bütün insanların saçı dökülüyorsa. Eski ve mevsimlik olan tüyler, yenileriyle her zaman yer değiştireceklerdir. Bahar aylarında yoğun bir şekilde olan tüy dökümüyle ilgili olarak, uygun iklimde uygun cinsi seçtiyseniz(yani bir kutup köpeğini Antalyada beslemeye çalışmazsanız) baş edemeyeceğiniz kadar ciddi bir sorunla karşılaşmazsınız.
Evde yalnız bırakacaksanız, öncesinde ve eve geldiğinizde enerjisini atabileceği uzun bir yürüyüş sağlamanız gerekir. Bahçede beslenen köpeğin de, aynı şekilde yürütülmesi gerekir aslında, sadece bir bahçe sağlamak, ona evin içinde ona ait bir oda sağlamak gibidir en fazla. Ona eşlik etmeniz, onunla oynamanız, onu koşturmanız, yürütmeniz her iki durumda da gerekmektedir. Sadece bahçedeki köpek eve giremeyeceğinden onu daha az aralıklarla temizlemeniz söz konusu olacaktır. Bahçede çalı çırpıya verdiği zarar, evde süpürgeliklere vereceği zarardan daha az gözünüze batacaktır.
Evinizde ona ayıracağınız bir oda yoksa, çok büyük bir ırk almaktan mutlaka sakının derim; çünkü cüsse büyüdükçe ortam yaşam alanınızda tüy, tuvalet ve egzersiz problemleri daha büyük olacaktır. Misal evcimen ve zeki olan Golden Retrieverlar esasında su avında kullanılan, iri, enerji harcama ihtiyacı yüksek, tüyü ev içinde biraz problem olabilecek ve yaz aylarında da salyasından rahatsız olabileceğiniz bir türdür maalesef. Bu türü besleyecekseniz de illa, ona ait bir odası ve dediğim gibi düzenli egzersiz yaptıracak durumunuz, vaktiniz ve mutlaka evinizin kurallarını öğretecek otoriteniz olması şart.
Bunlar en can sıkıcı kısımlarıydı köpek beslemekle ilgili olarak konuşabileceğimiz. Siz ona bir şeyler öğreteceksiniz; evet ama esasında o size dostluğu, sadakati ve sevgiyi hiç bilmediğiniz bir şekilde anlatacak birlikte yaşadıkça... Bunu hiçbir zaman anlamayacak insanlar için gerçekten üzülüyorum. Sevmekten korkmayın diyorum, bir küçük serçeyi, köpeği sevince azalmaz sevgi kabiliyetiniz, aksine büyür kalpleriniz, daha hassas olursunuz yokluğa, açlığa, insanlığa...
Sevgilerimle, Sıla Öner.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder